Η αρωματική ρίγανη

Ρίγανη, το πιο κλασσικό αρωματικό. Σε πολλά μέρη την αποκαλούν ως το «μπαχαρικό της πίτσας». Φυτρώνει παντού στην Ελλάδα από μόνη της και σε βουνά και σε θάλασσες. Αντέχει στο κρύο, προτιμά τα θερμά και ξηρά κλίματα αλλά και τις πολλές χειμωνιάτικες βροχές. Στην χώρα μας υπάρχουν τουλάχιστον 50 καταγεγραμμένα είδη ρίγανης και όλα παρουσιάζουν αυτό το χαρακτηριστικό έντονο άρωμα. Για να αναπτυχθεί σωστά, θέλει πολύ φως και έδαφος με καλή αποστράγγιση, ειδικά τον χειμώνα.

Η αρωματική ρίγανη: ιστορική αναδρομή

Στην αρχαία Ελλάδα θεωρούνταν σύμβολο χαράς και ευτυχίας σε τέτοιο βαθμό ώστε το στεφάνι στους γάμους περιείχε και κλαδιά ρίγανης. Χρησιμοποιούνταν κυρίως ως φάρμακο για δηλητηριάσεις, σπασμούς και πρηξίματα, σαν αφέψημα κατά του στομαχόπονου ενώ κατείχε ξεχωριστή θέση στην μαγειρική για πολλούς αιώνες. Είναι σπασμολυτική, καταπολεμά το άσθμα, την ατονία και τη δυσμηνόρροια.

 

Οι ευεργετικές ιδιότητες της ρίγανης:

• Βοηθά στους μυϊκούς πόνους και στους ρευματισμούς.

 

• Το αιθέριο έλαιο της ρίγανης, το λεγόμενο ριγανόλαδο, καταπολεμά αποτελεσματικά το πονόδοντο, όταν εφαρμοσθεί τοπικά.

 

• Βοηθά στους ρευματικούς πόνους: θερμαίνουμε σε ένα στεγνό τηγάνι φρέσκια κοπανισμένη ρίγανη και τη βάζουμε στο σημείο που πονάει. Με την θέρμανση, το αιθέριο έλαιο της γίνεται ακόμα πιο δραστικό.

 

• Έχει 12 φορές ισχυρότερη αντιοξειδωτική δράση από το πορτοκάλι, 30 φορές περισσότερο από την πατάτα και 42 φορές περισσότερο από το μήλο.

 

• Αποτελεί πολύ καλή πηγή φυτικών ινών, σιδήρου και β-καροτίνης και για αυτόν τον λόγο είναι σοφό να πίνεται κυρίως σαν αφέψημα.

Στην Ιταλική αλλά και στην Ελληνική κουζίνα την χρησιμοποιούμε πολύ, φρέσκια αλλά κυρίως αποξηραμένη σε χωριάτικες σαλάτες, πίτσες, σάλτσες και φυσικά σαν άρτυμα στα κρέατα. Επίσης μπορούμε να αρωματίσουμε ελαιόλαδο, ξύδι ακόμα και βούτυρο για να τα χρησιμοποιήσουμε σε διάφορες μαγειρικές παρασκευές.

Για να διατηρήσει το σκούρο πράσινο ζωντανό χρώμα της και μετά την αποξήρανση, αφού τη μαζέψουμε, είναι καλό να την πλύνουμε και να την στεγνώσουμε αμέσως. Στη συνέχεια την συσκευάζουμε σε ματσάκια και την τοποθετούμε σε σκοτεινό σημείο για να ξεραθεί. Όταν αποξηραθεί εντελώς,  τρίβουμε προσεκτικά τα φύλλα της και την αποθηκεύουμε σε  γυάλινα βάζα ώστε να τα χρησιμοποιούμε κατά βούληση.

 

Μερικά «μυστικά» για τη ρίγανη:

Βάλτε το φυτό της ρίγανης στη γλάστρα μαζί με το χώμα και προσθέστε λίγα χαλίκια. Ποτίζετε το χώμα με μικρή ποσότητα νερού περίπου 2 φορές την εβδομάδα (ανάλογα και με τις καιρικές συνθήκες) και μην ποτίζετε ποτέ τα φύλλα του φυτού. Θα αναπτύσσεται συνέχεια  και έτσι θα μπορείτε να τη  μαζεύετε από το σπίτι σας φρέσκια για όλο το χρόνο!

Θέλετε να ξεκινήσετε το δικό σας πρόγραμμα διατροφής; Κάντε κλικ ΕΔΩ 

Πηγές:

1. Γεωργίου Μανουσάκη : «ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΑ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ», έκδοση Γεωργίου Μανουσάκη, (2008).
2. Αντωνία Τριχοπούλου: «ΠΙΝΑΚΕΣ ΣΥΝΘΕΣΗΣ ΤΡΟΦΙΜΩΝ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΦΑΓΗΤΩΝ», 3^η έκδοση, εργαστήριο υγιεινής και επιδημιολογίας Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών (επιστημονικές εκδόσεις Παρισιανού, Αθήνα).