Γλυκοπατάτα και θερμίδες

Αυτός ο θρεπτικότατος και πεντανόστιμος κόνδυλος (ρίζα) έχει χαρακτηριστική γλυκιά γεύση και υπέροχο χρώμα, δεν έχει όμως καμία σχέση με την πατάτα! Έχει η γλυκοπατάτα θερμίδες;

Η καταγωγή της γλυκοπατάτας

Η γλυκοπατάτα είναι ποώδες, πολυετές φυτό, το οποίο ανήκει στο γένος Ιπόμοια (Ipomoea) και στην οικογένεια των Περιπλοκοειδών. Η καταγωγή της είναι από τη Νότια Αμερική και καλλιεργείται σε όλον τον κόσμο για τις πλούσιες σε άμυλο, σάκχαρα και βιταμίνες ρίζες του. Στην Ευρώπη φαίνεται ότι έφτασε μετά από την εξερεύνηση της Αμερικής από τον Χριστόφορο Κολόμβο. Η γλυκοπατάτα δεν έχει καμία σχέση με την κοινή πατάτα και δεν πρέπει να τις συγχέουμε!

Το χρώμα της γλυκοπατάτας

Η ρίζα του φυτού που είναι και το φαγώσιμο τμήμα του φυτού, έχει χρώμα καφέ, κίτρινο, πορτοκαλί ή κόκκινο εξωτερικά αλλά σε πολλές ποικιλίες μπορούμε να το βρούμε και ως κίτρινο ή λευκό. Η σάρκα της είναι συνήθως πορτοκαλοκόκκινη μπορεί όμως να είναι λευκή ή ακόμα και μωβ. Οι ποικιλίες της γλυκοπατάτας που έχουν πορτοκαλί σάρκα είναι περισσότερο πλούσιες σε β-καροτένιο σε σχέση με τις λευκές και μωβ ποικιλίες, ενώ ταυτόχρονα όλες τις ποικιλίες της είναι πλούσιες σε άμυλο.

Γλυκοπατάτα και θρεπτικά συστατικά

Μια μέτρια γλυκοπατάτα 100 γραμμαρίων είναι πολύ καλή πηγή:

• βιταμίνης C , η οποία έχει αντιοξειδωτικές ιδιότητες,
• βιταμίνης Ε, η οποία παίζει βασικό ρόλο για την υγεία του δέρματος και των αγγείων,
• β-καροτίνης 8509 μgr, που είναι πολύ μεγάλη ποσότητα β-καροτίνης. Πρόκειται για ένα καροτενοείδες το οποίο στο σώμα μετατρέπεται σε βιταμίνη Α και έχει αντιικές, αντικαρκινικές και αντιοξειδωτικές ιδιότητες,
• σιδήρου 0,67 mg, που είναι μια μικρή ποσότητα σιδήρου,
• καλίου 337 mg που είναι μια μέτρια ποσότητα καλίου,
• μαγνησίου 25mg, που είναι μια μικρή ποσότητα μαγνησίου,
• νατρίου 55mg που είναι σχετικά υψηλή ποσότητα νατρίου για όσους προσέχουν την διατροφή τους σε σχέση με το νάτριο,
• 3 γραμμάρια φυτικών ινών, που βρίσκονται κυρίως στην φλούδα της και για αυτό θα πρέπει να την καταναλώνουμε με την φλούδα.

Γλυκοπατάτα και θερμίδες

Στα 100 γραμμάρια ωμού τροφίμου με την φλούδα (μια μέτρια γλυκοπατάτα) βρίσκουμε:

• περίπου 90 θερμίδες (η φλούδα δεν έχει θερμίδες και περιέχει τις φυτικές ίνες της γλυκοπατάτας),
• εκ των οποίων θερμίδων τα 20 γραμμάρια υδατανθράκων βρίσκονται σε μορφή αμύλου,
• 1,6 γραμμάρια πρωτεΐνης,
• μόλις 0,1 γραμμάρια λίπους,
• 3 γραμμάρια φυτικών ινών.

Οι γλυκοπατάτες τρώγονται βραστές ή ψητές και έχουν την ιδιότητα να ψήνονται γρηγορότερα από τις πατάτες, μπορούν όμως να χρησιμοποιηθούν σε γαρνιτούρες, ως πουρέδες, σε σούπες βελουτέ ή ως ορεκτικό, σε γέμισμα διαφόρων πιτών ή ακόμα και ως επιδόρπιο με προσθήκη ζάχαρης άχνης. Χρησιμοποιούνται επίσης και για την παραγωγή αλκοόλης και αλκοολούχων ποτών.

Γλυκοπατάτα ή πατάτα;

Πρόκειται για 2 τρόφιμα με μεγάλη περιεκτικότητα σε άμυλο (αμυλόζη και αμυλοπηκτίνη) και ως εκ τούτου σε θερμίδες που προέρχονται από αυτό. Το κάθε ένα έχει τα δικά του ιδιαίτερα γευστικά χαρακτηριστικά και προσφέρει διαφορετικά θρεπτικά συστατικά. Σε μια ισορροπημένη διατροφή είναι καλό να συμπεριλαμβάνουμε και τα 2 ώστε να απολαμβάνουμε την ποικιλία των θρεπτικών συστατικών τους, όμως:

• Η πατάτα έχει μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε αμυλοπηκτίνη, η οποία πέπτεται ευκολότερα και οδηγεί σε γρηγορότερο αίσθημα πείνας αλλά και πιο άμεση και απότομη αύξηση του σακχάρου του αίματος,
• Η γλυκοπατάτα έχει μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε αμυλόζη η οποία πέπτεται πιο αργά, δεν ανεβάζει απότομα το σάκχαρο του αίματος και δημιουργεί αίσθημα κορεσμού.
• Η γλυκοπατάτα έχει χαμηλότερο γλυκαιμικό δείκτη (GI) σε σχέση με την πατάτα, γεγονός που την καθιστά ιδανικότερη επιλογή ιδιαίτερα για διαβητικούς!

Θέλετε να ξεκινήσετε το δικό σας πρόγραμμα διατροφής; Κάντε κλικ ΕΔΩ 

Πηγές:

1.Ε. Τζουβάρα – Καραγιάννη : «Σύσταση, χημική ανάλυση και προδιαγραφές βασικών τροφίμων», Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, (Ιωάννινα 2000).

2.Γεωργίου Μανουσάκη : «ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΑ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ», έκδοση Γεωργίου Μανουσάκη, (2008).

3.Αντωνία Τριχοπούλου: «ΠΙΝΑΚΕΣ ΣΥΝΘΕΣΗΣ ΤΡΟΦΙΜΩΝ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΦΑΓΗΤΩΝ», 3^η έκδοση, εργαστήριο υγιεινής και επιδημιολογίας Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών (επιστημονικές εκδόσεις Παρισιανού, Αθήνα

4.Δ.ΜΠΟΣΚΟΥ : «Χημεία τροφίμων», εκδόσεις Γαρταγάνη, (ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 2004).