Αρτηριακή πίεση : ξέρετε πως να μετράτε σωστά την πίεση σας;

Ακόμα και αν δεν έχετε κάποιο συγκεκριμένο λόγο υγείας που να επιβάλει την συχνή μέτρηση της αρτηριακής σας πίεσης, είναι καλό να γνωρίζετε πως γίνεται σωστά αυτή η μέτρηση, όχι μόνο για εσάς αλλά και για την οικογένεια σας.

Στα παλαιοτέρα χρόνια, την αρτηριακή πίεση μετρούσε εκτός από τον θεράποντα ιατρό και ο φαρμακοποιός με σωστό και ενδεδειγμένο τρόπο. Στην σημερινή εποχή, σε όλα σχεδόν τα σπίτια, οι ασθενείς και μη, έχουν ηλεκτρονικά πιεσόμετρα που κατά γενική ομολογία μετρούν την πίεση αφήνοντας ένα μεγάλο περιθώριο λάθους.

 

Η ΣΩΣΤΗ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΤΡΗΣΗ ΑΡΤΗΡΙΑΚΗΣ ΠΙΕΣΗΣ

Το δωμάτιο : που γίνεται η εξέταση να είναι ήσυχο και ζεστό. Οι έντονοι θόρυβοι και το ψύχος, μπορούν να προκαλέσουν άγχος και ανησυχία που φυσικά θα επηρεάσουν τα αποτελέσματα της μέτρησης.

Ο εξεταζόμενος : θα πρέπει να είναι τελείως ξεκούραστος και για τα τελευταία 15 λεπτά πριν την εξέταση να μην έχει κάνει καμία προσπάθεια. Δεν θα πρέπει να έχει ασκηθεί σωματικά ούτε να έχει καπνίσει για 30 λεπτά πριν και είναι απαραίτητο να έχει άδεια την ουροδόχο κύστη. Αφαιρούμε  όλα τα ρούχα που πιέζουν το βραχίονα του ώστε να είναι ελεύθερος.

Το πιεσόμετρο : το πιο κατάλληλο πιεσόμετρο για να μετρήσουμε την  αρτηριακή πίεση είναι το υδραργυρικό γιατί είναι το πιο αξιόπιστο. Εάν δεν διαθέτουμε τέτοιο, τότε μπορούμε να χρησιμοποιούμε τα μηχανικά πιεσόμετρα που όμως λόγω του ελάσματος τους (της βελόνας-δείκτη) χρειάζονται επαναρρύθμιση κάθε 6 μήνες περίπου (καλιμπράρισμα). Στο εμπόριο διατίθενται και καινούριας κατασκευής μηχανικά πιεσόμετρα που το καλιμπράρισμα τους δεν είναι απαραίτητο.

Η κατάλληλη περιχειρίδα: Επιλέγουμε την κατάλληλη περιχειρίδα που όταν θα την φουσκώσουμε με αέρα, το μήκος του αεροθαλάμου που θα δημιουργηθεί θα πρέπει να καλύπτει είναι το 80 % του βραχίονα (σχεδόν όλο το χέρι) και το πλάτος της θα πρέπει να καλύπτει το 40 % του βραχίονα. Δεν πρέπει  η περιχειρίδα να είναι μικρή ούτε πάρα πολύ μεγάλη, γι αυτό πρέπει να αγοράζουμε το κατάλληλο νούμερο περιχειρίδας ανάλογα με το πάχος του χεριού μας.

Προετοιμασία μέτρησης : Τοποθετούμε το βραχίονα του εξεταζόμενου να ακουμπά σε σταθερό σημείο, (συνήθως τραπέζι) με τέτοιον τρόπο έτσι ώστε  η καρδιά του να είναι στο  ίδιο νοητό επίπεδο με αυτό του ακουστικού (κώδωνα) του στηθοσκοπίου που θα ακουμπήσουμε στον βραχίονα του, μέσα από την περιχειρίδα.

Η μέτρηση : Η αρτηρία που επιλέγουμε για να μετρήσουμε  την αρτηριακή πίεση είναι η βραχιόνιος αρτηρία, κατά μήκος του βραχίονα (μπράτσου). Αφού την ψηλαφήσουμε, εκεί θα τοποθετήσουμε τον κώδωνα του στηθοσκοπίου. Τοποθετούμε την περιχειρίδα με τέτοιο τρόπο ώστε να περιβάλλει το βραχίονα χωρίς να είναι χαλαρή ή να σφίγγει πολύ και φροντίζουμε να βρίσκεται πάνω στην πορεία της αρτηρίας. Το κάτω όριο της περιχειρίδας πρέπει να βρίσκεται λίγα εκατοστά πάνω από τον αγκώνα (3 δάχτυλα), ώστε να υπάρχει χώρος για την τοποθέτηση του κώδωνα του στηθοσκοπίου.

ΒΗΜΑ 1^Ο : βρίσκουμε πόσο πρέπει να φουσκώσουμε την περιχειρίδα.

Το πρώτο βήμα για τη μέτρηση της αρτηριακής πίεσης είναι: φουσκώνοντας τον αεροθάλαμο, ασκούμε εμείς πίεση στο τοίχωμα της αρτηρίας λίγο μεγαλύτερη από την πίεση που ασκεί εσωτερικά το αίμα. Αυτό θα έχει ως συνέπεια το κλείσιμο της αρτηρίας. Για να βρούμε πόση πίεση χρειάζεται να ασκήσουμε ώστε να κλείσει η αρτηρία, καθώς φουσκώνουμε τον αεροθάλαμο της περιχειρίδας ψηλαφούμε τον σφυγμό του εξεταζόμενου στην κερκιδική αρτηρία (δίπλα στον καρπό). Μόλις ο σφυγμός πάψει να ψηλαφάται, τότε η βραχιόνιος αρτηρία έχει κλείσει. Αυτήν την αρχική μέτρηση της πίεσης που χρειάζεται να κλείσει η αρτηρία, την κρατάμε στο μυαλό μας.

 

ΒΗΜΑ 2^Ο : φουσκώνουμε όσο πρέπει

Ας υποθέσουμε ότι η πίεση λόγω της παραπάνω μέτρησης είναι 120 mm Hg. Ξεφουσκώνουμε εντελώς τον αεροθάλαμο περιστρέφοντας αριστερά τη βαλβίδα του πουάρ και περιμένουμε για 1 λεπτό. Αυξάνουμε εκ νέου την πίεση στον αεροθάλαμο περίπου 30 mm Hg πάνω από την πίεση που είχαμε καταγράψει στην προηγούμενη φάση (στο παράδειγμα μέχρι τα 150 mm Hg).ΤΏΡΑ τοποθετούμε τα ακουστικά στα αυτιά μας και βάζουμε τον κώδωνα του στηθοσκοπίου εκεί που αρχικά είχαμε ψηλαφήσει την βραχιόνιο αρτηρία.

 

ΒΗΜΑ 3^Ο  : ξεφουσκώνουμε και ακούμε τους ήχους

 Αρχικά κανείς ήχος δεν ακούγεται αφού καθόλου αίμα δεν περνάει από την κλειστή αρτηρία. Ξεφουσκώνουμε σιγά-σιγά τον αεροθάλαμο περιστρέφοντας τη βαλβίδα του πουάρ ελαφρώς αριστερά. Ο πρώτος ήχος που θα ακούσουμε δηλώνει ότι ποσότητα αίματος κατάφερε για πρώτη φορά να ασκήσει μεγαλύτερη πίεση απ’ ότι ο αεροθάλαμος στο τοίχωμα της αρτηρίας και κατάφερε να την ανοίξει στιγμιαία, να τη διασχίσει και καθώς το αίμα περνά από το πιο στενό τμήμα της προς το πιο μεγάλο, δημιουργεί στροβίλους που παράγουν ήχο. Συνεχίζουμε να ξεφουσκώνουμε σιγά-σιγά τον αεροθάλαμο (ασκούμε όλο και λιγότερη πίεση) και η αρτηρία ανοίγει τώρα σε κάθε σφυγμό, παράγοντας και άλλους ήχους καθώς το αίμα στροβιλίζεται. Οι ήχοι που παράγονται λέγονται Korotkoff και έχουν 5 φάσεις.

ΗΧΟΙ KOROTKOFF

 

ΦΑΣΗ Ι : ΑΚΡΙΒΩΣ ΜΟΛΙΣ εμφανιστούν οι καθαρά επαναλαμβανόμενοι ήχοι, κοιτάμε ποιά πίεση δείχνει η βελόνα. Αυτή είναι η συστολική μας πίεση (μεγάλη πίεση). Οι ήχοι της φάσης Ι συμπίπτουν και με την επανεμφάνιση του σφυγμού στον καρπό.

 

ΦΑΣΗ ΙΙ : Οι ήχοι γίνονται πιο μαλακοί και πιο δυνατοί.

 

ΦΑΣΗ ΙΙΙ : Οι ήχοι γίνονται πιο κοφτοί και ακόμα πιο δυνατοί.

 

ΦΑΣΗ ΙV : Οι ήχοι αρχίζουν να σβήνουν και ακούγονται λιγότερο.

 

ΦΑΣΗ V : Οι ήχοι εξαφανίζονται εντελώς. Κοιτάμε την βελόνα. Αυτή είναι η διαστολική μας πίεση (μικρή πίεση).

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

1. Vander et all : «Φυσιολογία του Ανθρώπου». Ιατρικές Εκδόσεις Πασχαλίδης,2001.
2. Α.Π.Θ, τμήμα Ιατρικής – τομέας παθολογίας :«εσωτερική παθολογία».University studio press, Θεσσαλονίκη 1998.

 

Κατηγορία : Εργαλεία μέτρησεις